Basit şeyleri kendi basitlikleri içerisinde görememek diye ifade edebileceğim bir müşkülüm var. Bu ilk cümleyi kurarken ‘içerisinde’ ibaresini tercihimin sebebi, basit şeylerin kendi basitliklerinin bazen muvacehesinde mevcut bazen de münderecatına dahil oluşunu bir çırpıda dile getirmek idi. Artık bu ‘çırpı’nın da bir anlamı, aslında işlevi kalmadı gerçi; zira ‘içerisinde’yi (de) kendi basitliği içerisinde göremedim. Bu üçüncü cümleyi kurarken (de) ‘içerisinde’ ibaresini tercih etmemin nedeni basit şey… yine aynı. Döngüden çıkmak namına ve ilk cümleden berdevam imişcesine işbu müşkül hem bir zafer hem de bir mağlubiyet anlamına geliyor. Zafer, çünkü böylesi bir müşkül içün emek ve çaba sarf ettim, kolay olmadı. Emek ve çaba diye ayrı ayrı belirtmek yerine ‘gayret’ deyip bir çırpıda söyleyeceğimi söylemedim. Zira üçüncü cümledeki çırpısal işlevin altıncı…
" Karga Tulumba da Denebilir! "