Hangisini nerde, ne zaman veya hangi ruh hali içinde okuduğum falan hiç önemli değil… Sadece bu yazının gazete okurken yazıldığını (aynı gazetenin boş bulabildiğim kısımlarına) bilin yeter… Sonra, gazeteyi bıraktım bıraktığım gibi kendimi masaya… Bunları, bilin istedim sadece….
Çoğumuz muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belgeleriz aslında; koçan koçan, balya balya doluşmuşuz dünyaya, istila etmişiz bi’nevi… Üstelik kalite yoksunu kağıtların üzerine yuvalanmış bayağı bi’mürekkeple terkip edilmişliğimiz de cabası sahteliğimizin…
Sonuç olarak, taksiratla bile olsa dokunanların laciye boyuyoruz bi’güzel ellerini ve yüzlerini ve maharet sanıyoruz ve ayrıca çok arsızca yapıyoruz bunu. İş işten geçince çıkış yolu arayışlarımız başlıyor ekseriyetle buram buram riya kokan… Sonra ve çoğu zaman tam vaktinde hızır gibi yetişiyor, “zamansızlığımızın zamanlama konusundaki eğitimli zafiyeti” ve erken deşifre olmamıza, foyamızın çabuk çıkmasına bütün iyi niyetiyle yardımcı oluyor… Eninde ve sonunda ve hiç istemesek de gayriihtiyari bi’şekilde orta yerde dımdızlak bırakıyoruz utanılası benliklerimizi… Akabinde, dünyanın şişko benliklerimize çok dar, şiddetle daral veren bi’mekân olduğunu ( esasına inebilenler geniş olduğunu söylerler. ben inemedim ve düşünmüyorum ) ve ne yaparsak yapalım acaip sıkıştığımızı yahut sıkıştırdığımızı fark ediyoruz… Böylesi durumlar ise ya fazlalık olduğumuzu düşündürüyor ya da dışımızdaki fazlalıkların çokluğunu sokuyor gözümüzün içine… Fazlalık olduğumuza kanaat getirdiğimizde çoğumuz, istediğiniz gibi at koşturabilesiniz diye aranızda bırakıp bedenlerimizi, manen yok olmayı tercih ediyoruz. Fazlalıklar canımızı sıkmaya başladığında ise muzır ve bencil kitlesel imha planlarımızı uygulamayı eğlenceli buluyoruz; kaba kuvvet uygulamak ve ağız dolusu küfürü bazen muhatabına bazen de boşluğa savurmak gibi… Ne var ki, ne tam olarak yok olmak istiyoruz, insanız sonuçta; ne de tam olarak eğlenmek istiyoruz, eğlenmek dozu kaçırılınca şebekliğe döner çünkü… Tam olarak daha dürüst olabilmek adına; tam olarak zaman zaman yok olabilme zaman zaman eğlenebilme özgürlüğü istiyoruz, o kadar…
T.s.k,