BoŞiir
Göremiyor, tutamıyor, tadamıyor, koklayamıyoruz
arada bir yokluyor ve gidiyor, gelişi de gidişi de aynı küçüklükte izler bırakıyor…
ama çok rahatsız ediyor, ama huzursuzluğa gark ediyor
aratıyor mütemadiyen, “eksik bir şeyler var” vehmine itiyor
“eksik bir şeyler”in bulunduğuna inandırıyor da bi süre sonra
ve bulunamıyor ve bulunamadıkça bunaltıyor,
dışlıyor, uzaklaştırıyor, ayrı tutuyor, ayrıştırıyor
gece gibi yakını uzak, gündüz gibi bütün saklıları görünür kılıyor
çoğu zaman elinin altında duruyor gibi lakin;
görülmüyor, tutulmuyor, koklanmıyor ve tadılmıyor,
kısaca tanımlanamıyor, kimsece tanınmıyor eşkalen tanınmaz hale getiriyor …
sonra, yoğunluğu artıyor ve artıyor haliyle uykusuz ve rüyasız ve dumanlı geceler
sonra, sonrası fena, daha fena, çok fena, hep fena…
arada bir gelişler yerini sıklaşan ziyaretlere bırakıyor
takatten kesiyor, mecal bırakmıyor, bitap düşürüyor
bıktırıyor, bezdiriyor, usandırıyor
her şeye karışıyor
ortalığı karıştırıyor
inadına karşı çıkıyor
yoktan yere karışıklık çıkarıyor insel ve tinsel davudi sesini sadece duyanlara duyuruyor
boş baktırıyor, içini boşaltıyor, işi gücü boşlatıyor
Nihayetinde amansız savletiyle el aman çektiriyor
adını söyletiyor; avaz avaz: “Boşluk”
ammavelakin;
tabiat boşluk kabul etmiyor
Yani demem o ki; kocaman bir boşluk olduğunu fark edenleri tabiat bile kabullenemezken,
Sizler kabul etseniz ne oluyor, etmeseniz ne olmuyor?
T.s.k,