İçeriğe geç

Yol Hikayeleri 2…


Sanırım en çok karanlıkları özlüyorum, kiri daha çok seviyorum ben. Batakhanelerde kurulmalı en büyük hayaller. Dikenli yollarda yürümeli asfalta inat. Başrole talip olmamalı filmlerde. Dedim ya bugünlerde en çok karanlıkları seviyorum ben, aydınlığın doğmasına şahit olmak için… Çekin üstümden bütün ışıklarınızı, ben bir tek güneşi özlüyorum…

Yollarım dikenliklerle dolmalı, kan revan içinde yürümeliyim. Kanayan ayaklarım değil yüreğim olmalı her adımda. Zifiri karanlıkta çıkmalıyım yola, yolun sonu görünmemeli hiçbir zaman.

Okyanus ortasında kalmalıyım, hatta ilkin ben delmeliyim teknemi. Yavaş yavaş su alırken dayanağım, girdaplar çıkmalı derinden, fırtınalar inmeli yükseklerden. Rüzgara,poyraza inat tutmalı rotayı, su damlaları çarpmalı yüzüme. Islanmış bedenimi titretmeli rüzgardan. Fırtınanın dinmesini, girdabın kaybolmamasını bir an beklememeli. Yol almalı sadece, sessizce yol almalı…

Kimsenin izlemeyeceği, hiç yayınlanmayacak bir filmde rol almalıyım. Büyük hikayeler anlatmamalı; kanlı savaşlar,büyük aşklar,muhteşem başarılar. Tüm tanınmış oyuncular rol almalı, bütün sinema teknikleri kullanılmalı dahiyanece. Ben sadece bir ağacın altında olmalıyım film boyu, ya da hiç konuşmayan bir figüran. Klasiklerden olmalı film, lakin gösterilmemeli sinemalarda, posterlerinde ismim yazmamalı hiçbir zaman. Sadece filmi çekmeli, hiçbir zaman gösterilmeyecek olmasıa rağmen ve ben sadece figüran olmalıyım önemsiz sahnelerde.

Karanlıkta sadece sigaramın ateşi aydınlatmalı odamı. Lambayı küstürmeli ilk anda. Perdeleri sıkı sıkıya kapamalı, düşman olmalı sokak lambalarına. Yazılmış ne varsa hayata dair okumalı karanlıkta. Sigara üzerine sigara yakmalı, gün doğumunu beklemeli saatlerce.

Batakhaneye gitmeliyim en belalısından, kapıyı açınca ilk sigara dumanı merhaba demeli, kesif içki kokusu buyur etmeli. En köşeye, en kuytu masaya geçmeliyim. En az ideallerim kadar büyük bir rakı söylemeliyim. İçtikçe hayal etmeli, hayal ettikçe içmeliyim. Büyük hayallerimin peşinde koşmalıyım her kadehte. Saatler geçmeli ve ben bile anlamalıyım neyin sarhoş ettiğini, hayallerim mi sarhoş etmişti yoksa rakı mı diye sormalı kendime. Gün doğmadan en karanlıkta oraya bir köşeye sızmalıyım.

Sanırım en çok karanlıkları özlüyorum, kiri daha çok seviyorum ben. Batakhanelerde kurulmalı en büyük hayaller. Dikenli yollarda yürümeli asfalta inat. Başrole talip olmamalı filmlerde. Dedim ya bugünlerde en çok karanlıkları seviyorum ben, aydınlığın doğmasına şahit olmak için… Çekin üstümden bütün ışıklarınızı, ben bir tek güneşi özlüyorum…