İçeriğe geç

Psişik Mevzular 14, ” Ne Vakit’siz Şiir “

Üzülmek yetmez; rahatsız olmak lazım.

Rahatsız olmak da yetmez; ne zaman demek lazım.

Ne zaman demenin de yetmediği her yerde, her zaman İttihatçı ruhu diriltmek lazım!

Ölmediğimizi kim iddia edebilir?
Ve değişebilir her şey ansızın ve bıçakla kesilir kadavralar…
Şehirde ki bütün saatler 9′ u gösterdiği zaman…
İşte o zaman, dirilir ruhlarımız derinlerden, diplerden…
Belki orta halli bi’apartman dairesinden,

belki lüksüyle müsemma bi’yalıdan,

belki metruk bi’gecekondudan

veya yayla evlerinden

koşarak geliriz güneşe tık nefes, vazifelendirilmek üzre…
Kuşçubaşı çöllere küsmeden,
Ve Enver’i ayırmadan hayallerinden
Yahut Gazi Paşa’yı Anadolu’ya göndermezden hemen evvel
Mesela Kaptan’ı “Kim Kaldı” şiiriyle anlayınca ve sevince…
Mesela huzme gibi perde aralarından,
Oyuk ve çatlaklardan sızan su gibi mesela;
Haber vermeden aynı zamanda rahatsız etmeden
Sızar ve dolarız her deliğe, köşeye, kuytuya…
Herkesin göremeyeceği, görenlerin gözlerinin kamaşacağı
Fikirler saplanır sadağımızdan idraklere …
Uyananlara söyleriz sessizce,
Ve sadece uyananlar haberdar olur kesafetimizden ve taşkınlığımızdan…
Taşarız behemehal…
Şehirde ki bütün saatler 9′ u gösterdiği zaman
Tırısa geçer bineklerimiz …
Hareket, anlar o zaman haşmetimizi ve ram olur…
Fısıltılarla uğuldar bi’rüzgar ve duyulur uyananlarca
İşitenlerin kulağında sonsuz aksi yankılanır ya titreyişin…
O vakit çok “şey” değişir uyananlar için…
Çetenin reisi hicap olmuştur artık…
Mahçup ve mahzun Reisin buyrukları ile tan yerine sefere çıkılır ansızın…
Çekirgelerin tıslaması, yoz köpeklerin uluması nişanımız olur ki uyananlar ağlar…
Ve camdan dışarı çıkararak bütün dikbaşlılıkları ile başlarını
Tütünlerini duman ederler psişik bi’sermestlikle yıldız, ay ve geceye doğru…
Sefer hazırlıkları tamamladığında koyulacakları yolun hayali ile
Bi’fecr vakti ve bi’o kadar sabırsız…
Ve değişebilir her şey; şehirde ki bütün saatler 9′ u gösterdiği zaman…

T.s.k,