Aptal bir gülümseme her daim yüzünde Verdiği sözler ise vermediği borçlarını geçmiş Bakışları boş, düşünceleri de kördü Ve de zıplayarak yürürdü Cebinden leblebi yiyen adam On parası yok, işi gücü başkalarının hesabı Çok çocuk yapıp, ense yapmaktır hayali Topuklarının sesi sanki çekiç tokmağı Ve bir gün toplar tası tarağı Cebinden leblebi yiyen adam Kopuk bir uçurtma, fazlasıyla serseri Takıldığı kahve ise şehrin en israf yeri Çok şeker atar çaya ama hiç kilo almazdı Sigarayı ise çocuğa aldırırdı Cebinden leblebi yiyen adam Fanatikmiş kendisi ama takım tutmaz Ne iş olsa yapar, işe pek sık gitmez Acılı şarkılar dinler, biberden haz etmez Bağırarak konuşur, insanlardan utanmaz Cebinden leblebi yiyen adam Ağzında yeni bir söz, üstelik pek bir fiyakalı Gündüz uyuyup, gece çıkarsak…
" Karga Tulumba da Denebilir! "