Güneşi batırmak için uyandım bugün de Düşündüklerim çok önce konuşulmuş; Acılarım başkalarının acısı, yüreğimde bir ağırlık. Mürekkep tükenmiş, tütün de kurumuş, Sefasını sürdüğüm derdimi gömmeye niyetliyim Üstüne biraz kireç döktük, herkesin eline sağlık. Öylece sevmek koca bir tembellik Ve öylece duruyor yüksek rafların birinde. Ulaşmak ne mümkün! Kavrayamadan kırılacak, üzerimize bulaşacak. Her şeye rağmen değmez mi denemeye? Her şeye rağmen başaramayacağız. Bu oyunun içinde hileye yer yok, nafile! Umudunu yitirmiş, harcanmış tüketmeden Kim bulmuş da rahat uyumuş? Çilesi çıkmış işin, çivi tutmuyor artık, Acısı sinmiş, ciğeri mahvolmuş. Yüreğimi ekmek fırınlarına, soba bacalarına Üzerine çarşaflar, topraklar… Ulu ağaçları da kestiler, uçuruma yuvarladılar. Verilmiş rollerini oynuyorlar, düzmece Farkında olduğum için iki kat suçluyum belki de. Gözleri bağlanmış, şehirleri yağmalanmış, Köprüleri atılmış, ruhları…
" Karga Tulumba da Denebilir! "